Barbara Hannigan en LUDWIG

Barbara Hannigan zingt én dirigeert. Joseph Haydn (achttiende eeuw) en Gerald Barry (nu): muziek die blijft verrassen.



‘Speciale effecten’

De middle-aged Haydn sleet zijn dagen bij de Esterházy’s, maar zijn faam was inmiddels zó verspreid, dat heel Europa aan hem trok. Tussen zijn verplichtingen aan het hof door leverde hij in 1789 drie symfonieën, het drietal 90, 91 en 92 dat hij heimelijk verkocht aan drie verschillende opdrachtgevers (en hij kwam er – de elektronische snelweg bestond nog niet – nog mee weg ook…). Nadrukkelijk verzocht hij een van de Kapellmeister-op-afstand op z’n minst één keer te repeteren, want er zaten wel wat ‘speciale effecten’ in. Het onverwachte ‘slot’ halverwege de finale van de Negentigste, een zowel dansante als dramatische symfonie vol contrasten en heerlijke een-tweetjes tussen afzonderlijke instrumentgroepen, is inderdaad berucht.



Barbara Hannigan zingt én dirigeert

Verrassingen levert ook de Ier Gerald Barry in zijn Wiener Blut. Elementen uit verschillende tijdperken mixt hij lustig dooreen – ook zijn eigen, enigszins moeizame kennismaking met het werk van Bach. Levendige muziek als van Barry en Haydn is als goud in handen van Barbara Hannigan (die ook soleert in Weill, speciaal voor haar gearrangeerd) en de musici van LUDWIG.